Lekcja historii w naszej szkole.
Narodowe Święto Niepodległości
W piątek 11 listopada 2016 r. przypada 98 rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli oraz nieistnienia jako suwerenny byt państwowy wśród europejskich państw. Trzy rozbiory dokonane przez trzy sąsiednie mocarstwa, Austrię nieuczestniczącą w drugim rozbiorze, Prusy i Rosję, kolejno w 1772 r. 1793 r. 1795 r. były początkiem trwałych działań, które miały w swym założeniu doprowadzić do wymazania jakichkolwiek przejawów polskości, począwszy od języka, religii, obyczajów, historii, tradycji, po ukształtowane formy ustrojowe długowiecznie istniejącego narodu polskiego, jak i Rzeczypospolitej Obojga Narodów będącej jeszcze w wiekach XVI i XVII państwem o rozległym terytorium, które odnosiło wiele cennych zwycięstw na polach bitew. Lata niewoli, dwa nieudane zrywy narodowe; powstanie listopadowe w latach 1830 – 1831 i styczniowe w 1863 – 1864, rusyfikacja, germanizacja, cenzura, a także dokonująca się na przestrzeni całego dziewiętnastego stulecia emigracja, nie zniszczyły ducha narodu polskiego. Wręcz przeciwnie wszystkie te koleje losu, trudny oraz bolesny czas zaborów wzmocniły szeroko rozumianą polskość. Zawdzięczać to można pielęgnowaniu polskiej kultury oraz nauki, czego dowodem była aktywna działalność m. in. wielkich Polaków, jak chociażby pisarzy – Bolesława Prusa, Henryka Sienkiewicza, Elizy Orzeszkowej, malarzy – Jana Matejki, Artura Grottgera, naukowców i lekarzy – Zygmunta Wróblewskiego, Karola Olszewskiego, Kazimierza Funka i Marii Skłodowskiej – Curie. Nie można w tym również pomijać wielopokoleniowych wysiłków podejmowanych przez zwykłych obywateli, którzy w oparciu o katolicyzm, historie i tradycje podejmowali trud zachowania ducha narodu polskiego.
Polakom przyszło czekać długo, jednakże szansa na odzyskanie niepodległości, jaka pojawiła się podczas I wojny światowej została w pełni wykorzystana. Wspólna walka o ukształtowanie granic odradzającego się państwa, trudne negocjacje podjęte przez Romana Dmowskiego oraz Ignacego Paderewskiego podczas konferencji pokojowej w Paryżu, jak i niebagatelne zaangażowanie Józefa Piłsudskiego i podległych mu Legionów Polskich, miały ogromne znaczenie w finalnym etapie narodzin niepodległej Rzeczypospolitej. Momentem symbolicznym tego dynamicznie zmieniającego się biegu historii Polski była nieprzypadkowa data. 11 listopada 1918 r. po kapitulacji Niemiec na froncie zachodnim zakończyła się I wojna światowa. Dzień odzyskania przez Polskę niepodległości upamiętnia przekazanie przez Radę Regencyjną władzy wojskowej Józefowi Piłsudskiemu. Marszałek Piłsudski w tym dniu został Naczelnym Dowódcą Wojsk Polskich. Po negocjacjach Piłsudskiego z Centralną Radą Żołnierską 11 listopada 1918 r. wojska niemieckie zaczęły wycofywać się z Królestwa Polskiego. W nocy żołnierze rozbroili niemiecki garnizon, który stacjonował w Warszawie. Dzień później, 12.11. 1918 Rada Regencyjna powierzyła Piłsudskiemu misję tworzenia rządu. Po 123 latach niewoli, zrodziła się na nowo Polska.
Patryk Kurzyński
Nauczyciel historii
