Lekcja historii w naszej szkole.
Narodowe Święto Niepodległości
W piątek 11 listopada 2016 r. przypada 98 rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli oraz nieistnienia jako suwerenny byt państwowy wśród europejskich państw. Trzy rozbiory dokonane przez trzy sąsiednie mocarstwa, Austrię nieuczestniczącą w drugim rozbiorze, Prusy i Rosję, kolejno w 1772 r. 1793 r. 1795 r. były początkiem trwałych działań, które miały w swym założeniu doprowadzić do wymazania jakichkolwiek przejawów polskości, począwszy od języka, religii, obyczajów, historii, tradycji, po ukształtowane formy ustrojowe długowiecznie istniejącego narodu polskiego, jak i Rzeczypospolitej Obojga Narodów będącej jeszcze w wiekach XVI i XVII państwem o rozległym terytorium, które odnosiło wiele cennych zwycięstw na polach bitew. Lata niewoli, dwa nieudane zrywy narodowe; powstanie listopadowe w latach 1830 – 1831 i styczniowe w 1863 – 1864, rusyfikacja, germanizacja, cenzura, a także dokonująca się na przestrzeni całego dziewiętnastego stulecia emigracja, nie zniszczyły ducha narodu polskiego. Wręcz przeciwnie wszystkie te koleje losu, trudny oraz bolesny czas zaborów wzmocniły szeroko rozumianą polskość. Zawdzięczać to można pielęgnowaniu polskiej kultury oraz nauki, czego dowodem była aktywna działalność m. in. wielkich Polaków, jak chociażby pisarzy – Bolesława Prusa, Henryka Sienkiewicza, Elizy Orzeszkowej, malarzy – Jana Matejki, Artura Grottgera, naukowców i lekarzy – Zygmunta Wróblewskiego, Karola Olszewskiego, Kazimierza Funka i Marii Skłodowskiej – Curie. Nie można w tym również pomijać wielopokoleniowych wysiłków podejmowanych przez zwykłych obywateli, którzy w oparciu o katolicyzm, historie i tradycje podejmowali trud zachowania ducha narodu polskiego.